Skip to Content

Wat zou je doen als uit de nipt-test blijkt dat je kindje Down heeft?

Wat zou je doen als uit de nipt-test blijkt dat je kindje Down heeft?

Vorige week donderdag zat ik in de auto, op weg naar het Thomashuis waar mijn 2 gehandicapte kinderen wonen. Esther mijn dochter met een ernstige verstandelijk handicap en Nancy, mijn pleegdochter met Down Syndroom.

Het huis is niet heel dichtbij. Maar het is zo’n geweldig huis, waar fantastische mensen zorgen voor mijn kinderen. Dan is een uurtje rijden een fluitje van een cent, zeker met de radio aan.

Toevallig of misschien wel niet toevallig, maar in het radioprogramma ging het over de NIPT-test (Niet Invasieve Prenatale Test). Een test die zwangere vrouwen nu bijna gratis kunnen laten uitvoeren.

Je kunt dan met weinig risico te weten komen of je een kindje draagt met o.a. het Down Syndroom. En dan gaat het natuurlijk over de vraag: Mag het geboren worden of niet? Dit raakt mij, omdat ik me zo verbonden voel met die 2 prachtige gehandicapte meiden.

Natuurlijk wil ik dat niet romantiseren, maar ze zijn niet meer uit mijn leven weg te denken. Het raakt me ook omdat ik de pijn voel van de teleurstelling dat mijn kind zich niet volgens de schema’s van het consultatiebureau ontwikkelde; niet ging praten, niet naar school kon gaan.

Wat zou je doen als uit de nipt-test blijkt dat je kindje Down heeft? - Mamaliefde

Je ongeboren kind laten weghalen omdat het Down heeft. Ik begrijp het, en tegelijkertijd heb ik er moeite mee. Het is zo dubbel. Natuurlijk wil elke ouder een gezond kind. Altijd zegt iedereen: Het maakt niet uit wat het is; als het maar gezond i

s. En ik weet als geen ander dat het zwaarder is, wat betreft de verzorging en omdat er zoveel onzekerheden zijn. Of het leven van een kind met Down voor hemzelf ook zwaarder is, is nog maar de vraag.

Juist de kinderen met Down krijgen meer dan ‘gezonde’ kinderen de kans om zichzelf te zijn, zonder te moeten voldoen aan wat de maatschappij eist, zonder altijd maar presteren, zonder de citotoets. Hoe heerlijk is dat!

Ouders vertellen

In het radioprogramma werden twee verschillende ouders geïnterviewd. Zij vertelden over hun gezin met een kind met Down. De moeder was zo enorm geschrokken toen haar zoon werd geboren, dat ze in eerste instantie zonder hem naar huis is gegaan en hem achterliet in het ziekenhuis.

Ze moest bijkomen van de grote schok en werd daar gelukkig heel goed in begeleid. Elke dag ging ze even langs en verzorgde hem. Ze kon gewoon niet direct van hem houden, maar dat groeide beetje bij beetje.

Doordat ze zich totaal niet veroordeeld voelde door de verpleegkundigen, kon ze het contact opbouwen, hem leren accepteren en steeds meer van hem genieten. En nu? …. ze zou haar zoon (16 jaar) voor geen goud willen missen.

De andere ouder uit het interview, was een vader van een dochtertje van 3 jaar met Down. Hij was er van overtuigd dat hij zijn vrouw zou bewegen het kind te laten aborteren als hij het geweten had dat zijn dochter Down had.

En ook zijn verhaal is een soort happy end, omdat hij zo kan genieten van dit kind. Het heeft zijn leven rijker gemaakt. Hij heeft er zelfs een rap over geschreven, hoe bijzonder het is dat dit kind in zijn leven is gekomen.

Abortus

Wat lijkt me het moeilijk om te beslissen of je je kindje met Down wel of niet geboren laat worden. Wat een dilemma! Ik probeer er niet over te oordelen.

Ik hoop ook dat mensen in de omgeving van de ouders en de maatschappij niet zullen oordelen. Niet als ze kiezen voor abortus, en niet als ze het kindje geboren laten worden. Niet voor het kind kiezen. En je kunt ook de test nalaten en accepteren wat er komt.

Mijn ervaring

Mijn leven is rijker geworden doordat ik o.a. deze 2 gehandicapte kinderen heb grootgebracht. En ze horen zo bij mijn leven, onlosmakelijk.

Jaren geleden zei mijn andere dochter, hun zus, die toen 10 jaar oud was: Worden er dan nooit meer gehandicapte kinderen geboren? Wat zou dat saai zijn! En ik denk dat ze gelijk heeft. Er zijn zoveel mensen in hun omgeving, die veel van hen houden; dat is ontroerend om mee te maken.

Ja, wat zou ik doen als ik in die situatie zat: wel een test of geen test? Wel een abortus of niet? Ik heb hier heel diep over nagedacht, gevoeld en eerlijk gezegd: ik kom er niet uit.

Ik ben blij dat ik die keuze niet heb gehad, want het heeft mijn leven ook op een bijzondere manier gevormd. Ik heb zoveel van en door hen geleerd. Zoals rust en geduld en inlevingsvermogen. Veel van mijn kwaliteiten konden zich ontwikkelen door hen. Daar ben ik blij om.

Opvoeden met plezier

Of je een gehandicapt kind hebt of niet: als ouders hebben we ALLEMAAL te maken met verwachtingen van ons kind en oordelen over onszelf of ons kind. Daarnaast is het vaak lastig om met onze eigen emoties, zoals angst, boosheid en onzekerheid om te gaan.

Door: Delia van Tilburg – Gezinscoaching

Omschrijving van de afbeelding

Floortje