Skip to Content

Moeders voor Moeders

Moeders voor Moeders

Als je net zwanger bent, hoor je over moeders voor moeders. Mijn verloskundige vroeg mij bij de intake of ik mee wilde doen ‘aan moeders voor moeders’.

In de eerste vier maanden van je zwangerschap kun je namelijk heel makkelijk vrouwen helpen die ook zwanger willen worden. Daarom: moeders voor moeders. Wat is het precies? Hoe werkt het? En hoe kan je helpen?

Wat is Moeders voor moeders en wat doen ze?

In de eerste vier maanden van je zwangerschap maakt je lichaam HCG aan, een hormoon waardoor je lichaam weet dat je zwanger bent.

Hierdoor past je lichaam zich aan zodat je de zwangerschap en bevalling goed kunt doorstaan. Er wordt bijvoorbeeld meer bloed aangemaakt tijdens je zwangerschap, zodat je kindje niets te kort komt.

Zoals elke zwangere wel weet, verlaat dit hormoon je lichaam via je urine. Als je een zwangerschapstest doet, meet de test of er HCG in je urine zit. Gedurende de eerste vier maanden maakt je lichaam HCG aan, en plas je dat weer uit. Je trekt door op de wc, en weg is het.

En dat is super jammer! Want het HCG wat je uitplast is een belangrijk ingrediënt voor medicijnen die vrouwen krijgen als ze zwanger willen worden maar het niet lukt. Door het HCG wat je als zwangere uitplast, kan een andere vrouw misschien wel zwanger worden!

Moeders voor moeders is een organisatie die urine van zwangere vrouwen verzameld.

Door een ingewikkeld proces wordt het HCG uit al die urine gefilterd en kan het toegevoegd worden aan de medicijnen. Dus hoe ieniemienie je baby nu nog is, hij of zij kan nu al samen met jou geluk brengen bij andere vrouwen!

Hoe werkt het?

Je kunt je aanmelden via de website www.moedersvoormoeders.nl, dan krijg je eerst een inschrijfgesprek. Omdat er medicijnen gemaakt worden van het HCG uit jouw urine, zijn er een aantal veiligheidseisen opgesteld waardoor niet elke vrouw mee kan doen.

Het is heel jammer als je hierdoor niet mee kunt doen, maar het is natuurlijk ook belangrijk dat de medicijnen zo goed mogelijk werken bij de andere vrouwen.

Verderop in het artikel kan je lezen wanneer je helaas niet mee kunt doen.

Maar wat doet dat HCG eigenlijk?

Als vrouwen moeilijk zwanger worden, kunnen zij een vruchtbaarheidsbehandeling krijgen zoals IVF. IVF is een moeilijk en zwaar traject.

Daarom is het belangrijk dat er tijdens het traject zoveel mogelijk eicellen rijpen. Want: hoe meer eicellen er gerijpt zijn, hoe meer er via IVF bevrucht kunnen worden, hoe meer kans er is dat er een baby’tje kan groeien.

Een vrouw in een IVF traject krijgt daarom medicijnen die de groei van de eicellen en de ovulatie stimuleert. En in díe medicijnen zit het HCG van andere zwangere vrouwen.

Het gebeurt dus regelmatig dat vrouwen door de HCG-medicijnen veel rijpe eicellen hebben, waardoor het IVF-traject door kan gaan.

Wie weet is die ene eicel die bevrucht wordt en in de baarmoeder van de vrouw wordt geplaatst, wel gerijpt door de HCG uit jouw urine. Hoe mooi is dat?

Pismannekes

Manneke Pis uit België kennen we allemaal, maar wist je dat we in de jaren ’30 hier allemaal ‘pismannekes’ hadden rondlopen?

In 1931 werd namelijk ontdekt dat er HCG zat in het hormoon van zwangere vrouwen. Dit was een belangrijke ontdekking, want slechts vier jaar later werd de eerste urine van zwangere vrouwen verzameld om er medicijnen van te maken. Dit gebeurde voor het eerst in Oss.

Een groepje mannen stapten op de fiets en verzamelde urine van de zwangere vrouwen in de omgeving. Zij werden ‘pismannekes’ genoemd in de volksmond, maar ik vind ze helden!

Later kregen zij een paard en wagen tot hun beschikking zodat ze veel meer konden verzamelen en zodat ze ook naar andere dorpen konden trekken.

Na de Tweede Wereldoorlog kregen de zogenaamde pismannekes een auto. De fabriek waar de urine naartoe gebracht werd, staat nog steeds op dezelfde plek.

Steeds minder geboortes gevaarlijk voor moeders voor moeders

Het feit dat er elk jaar steeds minder kinderen geboren worden, is een moeilijkheid voor moeders voor moeders.

Niet elke zwangere hoort (op tijd) over moeders voor moeders, anderen willen hun urine soms niet doneren omdat het gênant is (maar die gêne gaan we vroeg of laat toch wel voorbij, in ieder geval tijdens de bevalling).

Om genoeg HCG te kunnen winnen uit de urine, moeten er elke week (!) nieuwe aanmeldingen zijn van zwangere vrouwen. Elke vrouw kan alleen de eerste 4 maanden doneren, en in de eerste maand weet je niet dat je zwanger bent.

Dus blijven er bij een directe aanmelding, nog maar 3 maanden over. Nu gaan we als paszwangere natuurlijk honderd keer naar het toilet…

Maar uit honderden liters urine kan slechts een paar gram HCG gewonnen worden. Toch blijft moeders voor moeders zich al die jaren inzetten voor het inzamelen van urine, juist omdat het van zo grote waarde is een vruchtbaarheidsbehandeling traject.

Wanneer kan je meedoen aan moeders voor moeders?

Zoals ik al schreef zijn er verschillende voorwaarden voor het inleveren van urine. Bij elke aanmelding hoopt moeders voor moeders dat je aan de voorwaarden voldoet, omdat ze zoveel zwangere vrouwen nodig hebben.

Twijfel je? Bel dan gerust met de organisatie, ze helpen je graag!

Je kunt helaas niet mee doen met moeders voor moeders wanneer:

  • Je aan Hepatitis lijdt;
  • Je HIV positief bent;
  • Je tussen 1980 en 1996 langer dan 180 dagen in het Verenigd Koninkrijk bent geweest (Engeland, Wales, Noord-Ierland, Schotland, Man en de Britse Kanaaleilanden);
  • Je ooit een bloedtransfusie hebt gehad (helaas, hier viel ik af… Zo jammer!) Als je alleen een of meerdere autonome bloedtransfusies hebt gehad, mag je wel mee doen;
  • Er in jouw familie de ziekte van Creutzfeldt-Jacob voorkomt;
  • Je ooit een behandeling met groeihormonen hebt gehad;
  • Als je op dit moment een nierontsteking en/of chronische nierontsteking hebt;
  • Je ooit een hoornvliestransplantatie hebt gehad;
  • Je ooit een hersenvliestransplantatie hebt gehad.

Kan je niets aankruisen in bovenstaand rijtje en ben je tussen 1-4 maanden zwanger? Meld je dan aan en deel jouw geluk!

Omschrijving van de afbeelding

Martine Pieters-de Wit
  1. Marrit schreef:

    Hier een beetje als wolferien. Ook wij moesten het bij een flat neerzetten. Beetje gek. Maar omdat ik best moe was, had ik er ook vaak geen zin in (gelukkig heb ik een lieve vent :) ).
    Vond het wel fijn om zo andere vrouwen te kunnen helpen. Helemaal toen ik hoorde dat mijn nichtje hormonen kreeg om zwanger te worden. Dan komt het nog dichterbij!

  2. wolferien schreef:

    ook meegedaan! wij hebben de kratten wel iedere keer weg gebracht. Om nou een krat pis voor het flat neer te zetten vond ik beetje apartig. :D

  3. Roos' Blog schreef:

    Ik wilde toen ik zwanger was van Ayden graag mee doen, helaas moest ik dan zelf de kratten ophalen en wegbrengen naar een ander dorp hier in de buurt, en aangezien ik geen rijbewijs heb, was dit voor mij niet te doen. Ik hoop dat het tegen de tijd dat we voor nummer 2 gaan veranderd is, en ze het wel komen halen/brengen :)

Comments are closed.