Burn-out & overspannen; tips en ervaringen voor stress als ouder met jonge kinderen

Het is alweer 6 jaar geleden; het moment dat het licht uitging. Jarenlang had ik niet naar mijn lichaam geluisterd. Jarenlang was ik op zoek gegaan naar fysieke oorzaken voor mijn nogal vage klachten, zoals hartkloppingen, vermoeidheid, duizeligheid en (vreemd genoeg) één vermoeid been.

Jarenlang was het me gelukt om over mijn grenzen heen te gaan en door te gaan met de overlevingsstrijd. Het kon echter niet uitblijven, ik kwam terecht in een burn-out.

Ondanks mijn burn-out zag mijn leven er eigenlijk niet heel hectisch uit. Ik woonde samen met mijn vriendin in een mooi huis. We hadden alles voor elkaar en nog niet de drukte van kinderen. Toch kwam ik in een burn-out terecht.

De oorzaak was dat ik een ongezond groot ‘hart voor de zaak’ had en mij daarin overal verantwoordelijk voor voelde, met veel frustratie tot gevolg. Na een lange weg van zelfonderzoek en belangrijke levenslessen was ik 1,5 jaar later weer enigszins hersteld.

De nieuwe versie van mezelf nam het leven wat minder serieus. Ik was wat egoïstischer gaan denken en kon daardoor het leven weer aan.

Kleine kinderen

Een bewuste keuze, dat was het zeker. Het was echter ook spannend. Mijn burn-out had me geleerd dat herstel cruciaal is en dat ik gevoelig ben voor prikkels. In een jong gezin leek dit een uitdaging en dat was het ook.

Toch is het me gelukt om hier een balans in te vinden. Inmiddels is mijn dochter 4 jaar en heb ik een zoon van 2 jaar. Ik kan nu zeggen dat ik het voor het grootste gedeelte goed onder controle heb.

Ik ben heel bewust bezig geweest met de indeling van mijn leven om te voorkomen dat ik terug zou vallen. De 5 lessen die ik met vallen en opstaan heb geleerd wil ik graag delen.

Slaap

Als we het over herstel hebben, dan hebben we het vaak over slaap. Slaap is cruciaal voor je fysieke en mentale gezondheid. Het is helaas ook moeilijk te combineren met kleine kinderen. Probeer hier toch ruimte voor te creëren.

Het voelde wat vreemd, maar in de kraamperiode heb ik bewust de middagdutjes meegedaan met mijn vriendin en de kleine. Door de gebroken nachten was deze rust cruciaal en hierdoor had ik de energie om zorg te dragen voor mijn gezin.

Ook na deze periode ben ik deze middagdutjes blijven waarderen. Zo ga ik nog regelmatig een uurtje liggen in het weekend en op mijn papadag, om optimaal te kunnen herstellen. Schaam je hier niet voor en neem deze ruimte!

De les die ik als laatste nog heb geleerd over slapen, is dat sporten erg belangrijk is. Wanneer je sport zorg je voor fysieke vermoeidheid. Hierdoor slaap je dieper en herstel je mentaal ook beter.

Bij een hoge mentale belasting en een lage fysieke belasting is mijn ervaring dat slapen moeilijker gaat en je er ook mentaal minder van uitrust.

Accepteer je zorgen

Vergeet alle roze wolken. Vergeet alle jubelende verhalen over de eerste maanden. Er zijn misschien mensen die het zo ervaren, maar de meeste jonge ouders hebben het de eerste periode erg zwaar.

Het eerste jaar van je kindje bestaat voor een groot gedeelte uit zorgen. Zorgen in de twee betekenissen van het woord.

• Allereerst moet je zorgen dat je kindje genoeg eet en drinkt, een schone luier heeft, het niet te koud of te warm heeft en schone kleding aan heeft.
• De tweede vorm van zorgen wordt nogal eens onderschat. Als jonge ouders heb je ineens een enorme verantwoordelijkheid erbij gekregen. Wanneer je kindje niet goed eet of ziek is kan dit een enorme onzekerheid met zich meebrengen. Doe ik het wel goed? Moet ik naar de dokter? Is dit allemaal normaal? Het kan zorgen voor een hoop stress en een gevoel van onzekerheid.

Helaas zijn deze zorgen moeilijk te voorkomen. Wat mij heeft geholpen is om vooruit te denken. Deze fase is voor iedereen lastig, maar niet eeuwig. Je kindje wordt ouder en het zal allemaal steeds makkelijker en leuker worden.

Schroom ook niet om advies te vragen bij vrienden, familie of hulpverleners. Veel mensen hebben hetzelfde meegemaakt en begrijpen je angst.

Niet vergelijken

Het is nu eenmaal de aard van het beestje. Wij mensen vergelijken ons graag met anderen. Behalve het huis, de auto, de kleding en de baan vergelijken we ook de opvoeding van onze kinderen. Probeer dit los te laten.

Iedereen doet het op zijn eigen manier. Ik keek soms met jaloezie naar ouders die het allemaal heel makkelijk af leek te gaan. Ze gingen ogenschijnlijk gewoon door met hun leven alsof ze nooit een kindje hebben gekregen.

Naast dat dit misschien wel schone schijn is, heeft het ook nog eens helemaal geen zin. Wellicht hebben ze een kindje dat goed slaapt en eet en hebben ze het daarom wel makkelijker.

Het kan ook zo zijn dat het helemaal niet zo makkelijk is, maar dat ze dat graag zo doen lijken. Door jezelf niet te vergelijken met anderen heb je minder last van stress.

Neem tijd voor jezelf

Dit lijkt voor de hand te liggen, maar hoe doe je dat? Door hier bewust over na te denken! Verdeel de taken. Plan voor jou en je partner individuele vrije tijd, waarin de ander de zorgtaken volledig voor zijn of haar rekening neemt.

Zo kun je even weg uit de hectiek en jezelf opladen. Ga lekker sporten of ga lekker op stap. Doe in ieder geval iets waar je blij van wordt en energie van krijgt!

Vraag niet te veel van jezelf

Het opvoeden van jonge kinderen kan zwaar zijn en kost een hoop tijd. Gun jezelf deze tijd en wees niet te streng voor jezelf. Wellicht is dit het moment om wat minder uren te besteden aan je werk, of moet je accepteren dat je het huis iets minder vaak schoonmaakt dan normaal.

Ook kun je vaak even niet aan al je sociale verplichtingen voldoen. Misschien ben je af en toe wat chagrijnig of lukt het even niet gezellig te doen tegen je partner.

Dit is qua belasting het piekmoment in je leven dus probeer een beetje mild te zijn voor jezelf! De momenten dat je weer meer tijd aan andere zaken kunt besteden komt vanzelf weer terug.

Geniet!

Wanneer je deze tips leest, lijkt het misschien alsof het opvoeden van kinderen een hel is. Dit is het zeker niet! Het is echter wel afhankelijk van je houding.

Wanneer je nooit rust neemt en te veel van jezelf vraagt is de kans groot dat je uitgeput raakt en constant aan het overleven bent.

Op dat moment zul je die mooie glimlach of knuffel van je kindje ook minder waarderen en zie je enkel nog de negatieve kanten van het ouderschap. Dit zou eeuwig zonde zijn, want het cliché blijft waar; je krijgt er zoveel voor terug!

Geschreven door Ronald van Stressplein.nl