Skip to Content

Onzeker over moederschap; 15 twijfels met name bij eerste kind

Onzeker over moederschap; 15 twijfels met name bij eerste kind

Als moeder kun je soms flink onzeker zijn. Soms over grote dingen in de ontwikkeling maar vaker zijn het de kleinste dingetjes waarvan je bij een ander kind in ongeveer dezelfde leeftijd ziet dat die het al wel kan / doet. Ik ben echter niet de enige. 

Bijna driekwart van de Nederlandse moeders vindt de opvoeding van hun kinderen moeilijk. Ze willen het beste voor hun kind en de perfecte moeder zijn, maar hoe doe je dat? Maar liefst 55% is wekelijks onzeker over het moederschap en vraagt zich af of ze het wel goed doet.  Maar waarover zijn ze dan zo onzeker?

Zijn mijn kinderen wel gelukkig?

Een mooi twijfelpunt om mee te beginnen. Als moeder wil je natuurlijk dat je kinderen graag gelukkig zijn, maar zijn ze dat ook echt? De dagen dat ze vrolijk zijn en snel reageren is dat vaak geen issue, maar die dagen dat ze alleen maar klagen begin je toch te twijfelen.

Moet ik mijn kind wel / niet vaccineren?

Je wilt liever niet dat je kind ziek wordt, en al helemaal niet dat je het verliest. Soms hoor je echter de wildste verhalen of is er weer een onderzoek gepubliceerd waardoor je toch gaat twijfelen of je er wel of niet goed aan doet om je kind te laten vaccineren.

Verwen ik mijn kinderen niet teveel?

Het liefst wil je je kind alles ter wereld (kunnen) geven. De vraag is alleen waar ligt de grens, en waar begint het verwennen. Gelukkig zijn ze soms net zo blij met een kartonnen doos als nieuw speelgoed dus maak ik me niet al teveel zorgen.

Loopt mijn kind niet voor gek?

Mijn kledingstijl en dus ook die voor de kinderen is met name gebaseerd op de praktische kant. Het moet comfortabel zitten en functioneel zijn. Natuurlijk mag af en toe een leuk jurkje of gaaf truitje, maar er moet wel in gespeeld kunnen worden.

Het zijn geen levende poppen. Ondanks die instelling twijfel ik er soms wel aan of de combinatie die ik heb gemaakt wel verantwoord is.

Kan ik niet beter gaan werken / thuisblijfmoeder zijn?

Als thuisblijfmoeder kun je je afvragen of het niet beter is om te gaan werken. Zodat je wat meer tijd voor jezelf hebt en je kind vriendjes kan maken op het kinderdagverblijf.

Misschien geeft het dan wel iets meer financiële ruimte zodat je toch die drie weken in de zomervakantie naar Frankrijk kan gaan.

Daar tegenover staat dat je als werkende moeder je soms wel schuldig kan voelen, juist omdat je je kind weer weg moet brengen terwijl het misschien verhoging heeft maar je toch echt net die dag een belangrijke afspraak hebt staan.

Krijgt mijn kind wel genoeg groente naar binnen?

Als baby en dreumes was dit bij beide kinderen geen probleem. Nu zijn het allebei echte peuters en alles wat groen is of eruitziet als groente moeten ze niets van hebben. Behalve natuurlijk als ze bij oma zijn… Dan eten ze alles wat los en vast zit.

Waarom kan mijn kind nog niet (loop)fietsen?

Ongeveer vanaf twee jaar zie je kinderen op loopfietsen rondlopen. Wij hebben er ook één maar hoe we het ook proberen, onze dochter moet er niets van hebben. Terwijl ik stiekem hoop dat ze binnenkort op een fiets met zijwieltjes kan gaan oefenen.

Breng ik wel genoeg tijd door met de kinderen?

Je moet zoveel dingen en je kunt je dan afvragen of je niet meer tijd zou moeten doorbrengen met de kinderen. Of ze niet te lang slapen en te weinig speeltijd hebben.

Of als je wel fysiek aanwezig bent, niet teveel bezig bent met andere zaken zoals het huishouden, werken achter de laptop of naar het beeldscherm van je telefoon staren.

Moet ik niet consequenter zijn in grenzen die ik stel in de opvoeding?

Grenzen stellen hoort erbij, maar waar liggen die grenzen? Ben je niet te streng of te makkelijk als je toch maar dat ene chocolaatje geeft als er om gevraagd wordt. En hoe zit het met de consequenties?

Je wilt wel liefdevol opvoeden en dat straffen met slaan geen oplossing is, weet je ook wel. Maar wat dan wel; er is zoveel commentaar op de time-out en andere disciplineringen dat het de vraag blijft wat wel ‘mag’.

Veel huilen

Als je kind veel huilt en ontroostbaar lijkt te zijn weet je op een gegeven moment ook niet meer wat je moet doen.

Je hebt al kilometers gewandeld, meerdere draagzakken uitgeprobeerd, uren doorgebracht met rondjes rijden in de auto, samen slapen, melkeiwitallergie uitgesloten, verborgen reflux en andere medische kwaaltjes laten onderzoeken. Er wordt niets gevonden, maar toch blijft je baby huilen.

Mijn kind kan zich nog niet zelf aankleden

Althans, ze kunnen het wel maar doen is een heel ander verhaal. Iedere dag doe je opnieuw een poging om het zelf te laten doen. Terwijl je assisteert, er geduldig naast zit of alvast het jongere broertje gaat aankleden omdat je geduld op begint te raken.

Hoe moet ik omgaan met een driftbui?

En dan natuurlijk die driftbuien in het midden van de supermarkt, of als je gezellig met een vriendin aan het lunchen bent.

Dat je kind eerst zelf wilde lopen en je dus geen buggy mee hebt genomen om vervolgens languit op de grond te gaan liggen. En er een stemvolume uitkomt die jou nog onbekend was. Moet je nu dit gedrag negeren, of toch maar toegeven…

Wel / niet ziek?

De definitie van ziek is ook heel grijs; kijk met veertig graden koorts en onder de waterpokken is het logisch, maar juist dan willen ze gewoon spelen en doen ze alsof er niets aan de hand is.

Maar je hebt ook lichte verhoging en kinderen die enorm hangerig zijn. Moet je dan ook je kind op bed leggen en thuis blijven of kun je rustig even eropuit…

Verwacht ik niet teveel van mijn kinderen?

Een deel van bovenstaande vragen lijken met deze vraag samen te hangen; verwacht je niet teveel? Zo kreeg ik laatst op de peuterspeelzaal te horen, toen ik het jammer vond dat dochter iets (geen idee meer wat) niet kon, ze dat volgens de pedagogisch medewerkers nog niet zou moeten kunnen.

Terwijl er andere dingen waren die ze nog niet doet. Nu weet ik dat ieder kind zijn eigen leerlijn heeft en probeer ik dat bewust los te laten en niet teveel te pushen.

Toch wil je graag je kind blijven uitdagen en stimuleren zichzelf te ontwikkelen en wordt je daar onzeker van.

Ben ik de enige die…?

Tot slot deze hamvraag; ben ik de enige die… (vul maar aan)?

Je hebt altijd het gevoel alsof jouw kind de enige is die een driftbui krijgt in de supermarkt, zo hard gilt dat de buren aan de deurbel hangen, het ‘s avonds uren kan duren voordat ze in slaap zijn gevallen etc.

Dan is het fijn om de ervaringen en verhalen van andere ouders te horen. Dat je toch echt niet de enige bent.

Waar ben jij wel eens onzeker over?

Moederschap
Linda van Aken
Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)
  1. gmbj schreef:

    Ik denk dat ik veel van die struggles wel begrijp. Het duurde ook een eeuwigheid voor ik mezelf kon aankleden. Ik denk dat het misschien komt doordat het kind onzeker is over wat ze aan moeten, als ouder zijnde moet je vanaf een bepaalde leeftijd met het kind samen gaan kijken wat ze aan gaan doen of misschien het kind laten kiezen en dan aanwijzingen geven. Waarom het wel of niet bij elkaar past. Of alvast setjes in de kast klaar leggen, dat het kind deze enkel uit de kast hoeft te halen.

    Onwijs leuke blog, ik denk dat alle moeders zich wel eens afvragen of ze alles wel goed doen.

  2. Volgmama schreef:

    Dilemma’s. Ik denk dat elke mama zich wel eens afvraagt of ze het allemaal wel goed doet.

  3. Kelly schreef:

    Sommige dingen zijn zo herkenbaar…. vooral die driftbuien. Soms staat het huilen me nader dan het lachen… vooral buitenshuis kan ik soms wel janken als ze de boel bij elkaar gilt. Ik geef dan veel te vaak toe wat nu resulteert in steeds meer drammen en huilen….

  4. simpel, met een snufje liefde schreef:

    Toen ik moeder werd, werd ik ook meteen een stuk onzekerder. Over alles wat hierboven staat heb ik echt onzekere momenten gehad. Nu ik al bijna 7 jaar moeder ben merk ik dat die onzekerheid toch echt niet altijd nodig was.

  5. Elisabeth schreef:

    Gelukkig ben ik niet zo’n onzekere moeder. Maar mijn zoontje is ook pas 13 maanden, misschien komt dat nog ;)

  6. Miranda schreef:

    Wat herkenbaar:) ik denk dat iedereen daar wel eens last van heeft! Ik merk het vooral wanneer Sanne eindeloos en introostbaar huilt. Moeilijke momenten vind ik dat. Daarnaast ook het verwennen inderdaad, verwen ik haar niet te veel? Maar goed, voorlopig als baby zal het nog wel meevallen denk ik dan altijd maar;)

Comments are closed.