Skip to Content

Baby in ziekenhuis; ervaringen opname, blijven slapen en verlof

Baby in ziekenhuis; ervaringen opname, blijven slapen en verlof

Tijdens je zwangerschap staat hij misschien al weken klaar: de ziekenhuistas. Want stel je voor dat de baby wat eerder komt… Bij mij stond de ziekenhuistas al twee maanden voor de uitgerekende datum klaar.

Uiteindelijk braken mijn vliezen en kwamen er geen weeën, dus zat ik 72 uur thuis af te wachten en had ik die ziekenhuistas wel honderd keer in en uit kunnen pakken.

Maar wat als je baby in ziekenhuis beland? Dan staat er geen ziekenhuistas meer klaar… Wat neem je mee en waar moet je aan denken?

11 dagen oud

Het overkwam ons toen ons kleine meisje net 11 dagen oud was. We hadden 10 dagen kraamverlof gehad, dus onze lieve kraamverzorgster was net weg.

Hadewych, onze dochter, was al een paar dagen een beetje aan het spugen maar ja, het is een baby van net-uit-het-ei. Die avond van de 10de dag begon het pas echt, de voeding zat er net in en húp: alles vloog er uit. En dan bedoel ik ook echt: vlóóg.

Ze spuugde in één straal verder dan haar eigen lichaam. De volgende ochtend had ze alleen maar droge luiers… De huisarts zei: ‘Ga maar naar de spoedpost’.

Ik sprong uit bed, gooide met een veeg over de plank van de kledingkast alle kleertjes die ik had in een tas, zette mevrouwtje in de maxi-cosi en reed naar het ziekenhuis.

Niks geen kraamvrouw meer. Nu was ik echt mama.

Wat neem je mee voor de baby

Om te beginnen heb je vaak geen idee hoe lang je moet blijven… Omdat Hadewych zo veel spuugde en ik er met gemak 4 setjes kleren op één dag doorheen jaagde, nam ik gewoon alles mee wat in de kast lag.

Maar daarnaast moesten er ook hydrofieldoeken mee en een omslagdoek. Ik had geen idee wat ik moest pakken.

Omdat ik de hele kledingkast in mijn tas geveegd had, stalde ik de kleertje op een tafeltje uit zoals ze ook bij mij in de kast hadden gelegen. Dat gaf me een erg vertrouwd gevoel.

Ik hoefde ’s ochtends niet een shirt uit een tas te plukken, ik kon gewoon een setje samenstellen zoals ik dat thuis ook had gedaan. Al die ieniemienie kleertjes die ik zo zorgvuldig gewassen had, lagen daar gewoon ook. Het maakte het ziekenhuis wat knusser, minder steriel.

En daarnaast is het erg handig om extra kleertjes te hebben in verband met spugen, of als iets per ongeluk nat wordt door een lekkend infuusje, etc.

Toevallig had ik een sjaal om toen ik met de kleine in het ziekenhuis kwam. Het was bloedheet buiten, maar ik was zo bang dat ik nu kou zou vatten…

De verpleegkundige zei toen Hadewych in een bedje met spijlen lag: ‘Leg je sjaal maar bij haar hoofdje’. Ik keek haar verbaasd aan.

Door de geur van mijn sjaal had Hadewych het gevoel dat ik bij haar was, ondanks dat ze in dat bedje moest liggen. Het werkte! Ze was echt rustiger.

Inpaklijst:

  • Ongeveer 7 boxpakjes/broekjes en shirtjes en sokjes;
  • 4 luiers voor de zekerheid (het ziekenhuis heeft ook luiers én billendoekjes);
  • Bij borstvoeding: je eigen kolf als je die hebt;
  • Bij flesvoeding: speentje, de eigen fles en eigen voeding. Van een andere fles of andere voeding kan je baby van slag raken en bijvoorbeeld opeens niet willen drinken.
  • 2 hydrofieldoeken;
  • 1 omslagdoek;
  • 1 spuugdoekje (het ziekenhuis heeft stapels!);
  • Flesje shampoo, washgel, badolie, bodylotion en haarlotion;
  • Bepanthen/Sudocrème;
  • Een muziekdoosje/knuffel/mobiel wat je baby kent van thuis;
  • Een sjaal of shirt van jezelf die je pas gedragen hebt.

Wat neem je mee voor jezelf

Meestal mag één van de ouders bij de baby blijven slapen. Dat verschilt wel een beetje per ziekenhuis en per situatie, maar neem voor de zekerheid ook spullen voor jezelf mee.

Inpaklijst:

  • Kleding, pyjama, ondergoed, borstvoedingpads (ook als je flesvoeding geeft en nog stuwing hebt);
  • Toiletartikelen;
  • Kraam/maandverband;
  • Paracetamol;
  • Een paar tijdschriften/boek/laptop;
  • Iets te eten! Na een paar uur naast je baby zitten terwijl je bijna niet van de kamer af kunt, behalve snel voor een bak automaat-koffie, is een stroopwafel geen overbodige luxe. Vaak staan er ook automaten in het ziekenhuis met wat snacks, maar vaak is dit erg duur;
  • Oplader van je telefoon;
  • Je portemonnee (met verzekeringspasje van je baby, als je die al hebt. Anders je eigen verzekeringspasje);
  • Vuilniszak voor de vuile was;
  • Verslagschriftje van de kraamverzorgster, zodat het ziekenhuis weet wat er de voorgaande dagen is gebeurt.

Wat je moet regelen met baby in ziekenhuis

Na een paar dagen onvoorbereid in het ziekenhuis heb je het een en ander aan vuile was, en meestal ligt er thuis ook nog wat. Als je nét terug komt uit het ziekenhuis, voel je je meestal opeens heel erg moe. Alsof alles er dan pas uit komt.

Dan wil je niet per se moeten wassen, omdat je anders morgen geen boxpakje, hydrofieldoek of schone onderbroek meer hebt. Vraag daarom aan iemand of ze een wasje voor je willen draaien.

Hadewych was opgenomen in het Flevoziekenhuis, één van de drie ziekenhuizen met de duurste parkeerplaatsen volgens de ANWB (ook al is het een klein ziekenhuis, maar goed).

Drie dagen ziekenhuis (en dus parkeertijd) is dan een niet zo leuke rekening. Het was erg fijn dat iemand de auto ergens anders wilde parkeren!

Dat voorkomt nare verrassingen bij het naar huis gaan.

En… maak foto’s! Natuurlijk maak je liever foto’s van je baby in zijn eigen bedje.

Maar maak toch foto’s, het is alleen al goed voor je eigen verwerking om ze een week na het ziekenhuis nog eens terug te kijken.

Die eerste dag weer thuis is niet zo leuk. Alle moeheid komt eruit, je bent misschien wat huilerig… Helemaal niet erg, in het ziekenhuis ben je sterker geweest dan je was!

Daarnaast voelde ik me erg onzeker, zou het wel goed gaan? Stel dat ze weer… Was het wel zo’n goed idee om weer naar huis te gaan?

Zorg daarom dat je die eerste dag thuis niet alleen bent!

Waar niemand naar vraagt…

Al die mensen in het ziekenhuis staan over je pasgeboren baby gebogen en zeggen: ‘Ah, wat issie lief! Hoe oud is hij/zij?’. ‘Elf dagen..’, zei ik dan. ‘Ach…’.

Maar niemand bedacht dat ik dan ook 11 dagen geleden bevallen was.

Natuurlijk, zij was ziek, we kwamen voor haar. En ik hoefde ook niet in de watten gelegd te worden, maar ik was ook nog maar net bevallen! Dus moe-moe-moe, hoofdpijn, beetje labiel…

Niemand die me hielp, opeens moest ik álles zelf doen zoals luiers, voedingen, aankleden, badje. En daarnaast ben je nog onzeker en bang omdat je kind in het ziekenhuis ligt en geprikt wordt en wat al niet meer.

Eenmaal thuis rustte ik een halve dag uit, want ’s middags kregen we alweer kraambezoek. De dag erna ging ik het huis schoonmaken, oefenen met de kinderwagen… Hartstikke stom, besef ik nu.

Maar je bent in de ziekenhuistijd sterk geweest, dan ga je daarna niet zo makkelijk meer rusten. Doe dat wel.

Je bent nog steeds kraamvrouw! Je lichaam heeft het nodig. En je mag je omgeving er gerust aan herinneren dat je kraamvrouw bent.

Martine Pieters-de Wit