Mijn kind heeft een hobby: atletiek ASS-groep

Zoals ik al aangaf is mijn zoon met atletiek begonnen toen hij 8 jaar was, ik weet eigenlijk niet of je ook jonger in kan stappen. Het schijnt dat 8 jaar wel de leeftijd is waarin autisme het pittigst is om mee om te gaan. Ze zijn dan ook aan het overwegen om de instapleeftijd iets te verhogen.

De training is 1x per week op donderdag. Iedere woensdag ontvangen we een e-mail van de trainer waarin de training tot in detail wordt beschreven. Dat geeft de atleten rust, duidelijkheid en houvast. Veel onderdelen van het programma zijn iedere week namelijk hetzelfde opgebouwd, alleen het atletiekonderdeel rouleert.

Eén keer per jaar is er een clubdag. De atleten kunnen zich dan opgeven om mee te doen aan wedstrijden. De meesten hebben hier echter niet zoveel interesse in, wat denk ik ook komt omdat het afwijkt van hun dagelijkse structuur. De trainingen zijn dan ook meer voor de lol.

Financiële plaatje

Voor atletiek ontvang ik jaarlijks een factuur. Ik geloof dat het zo’n €130,- kost. Dit is iets duurder dan de reguliere atletiek die 2x per week trainen, maar dat komt omdat er meer kennis en begeleiding aanwezig is.

Naast de jaarlijkse attributie heeft hij ook sportkleding nodig. Het duurste hiervan zijn dan toch de hardloopschoenen. Ik denk dat we jaarlijks zo’n €150,- kwijt zijn aan de kleding. Aangezien mijn zoon tegenwoordig kleedgeld krijgt, merk ik er niet zo heel veel meer van.

Plus & minpunten

Op het moment is mijn kind aan het twijfelen of hij nog wel door wil gaan met atletiek. Dat komt met name omdat er een paar kinderen in zijn groep zitten die wat jonger zijn en meer last hebben van hun autisme.

Aan de andere kant vindt hij het wel erg gezellig en, tja, het klinkt een beetje afgezaagd, maar de atletiektraining is toch een belangrijk onderdeel van zijn weekprogramma. Al heeft hij dat waarschijnlijk zelf niet eens in de gaten!

Voor de ouders

Als ouder ben ik ontzettend blij met het bestaan van de ASS-groep. In de reguliere training kwam hij toch moeilijk mee. Ik zie ook echt een enorme groei in zijn ontwikkeling, al wijt ik dat ook aan de waterscouting.

Het is bijzonder om te zien hoe alle trainers zich iedere week weer vol inzetten om de kids die ondersteuning te bieden die ze hard nodig hebben. Zowel op sportgebied als in de persoonlijke ontwikkeling. Het zijn echt toppers waar ik enorm veel respect voor heb.

Mijn naam is Gera Stockschen, blogger op GeraRaakt.nl. Toen mijn oudste zoon (15) net op atletiek zat, hij was toen ongeveer 8 jaar, kreeg hij de diagnose Syndroom van Asperger met kenmerken van ADHD. De trainer vertelde ons toen dat ze net een ASS-groep hadden opgericht, een atletiekgroep voor autistische kinderen, met meer aandacht en begeleiding.