Skip to Content

Alleen op vakantie met de kinderen maar zonder partner

Alleen op vakantie met de kinderen maar zonder partner

Als je denkt aan op vakantie gaan betekent dat al snel quality time met het hele gezin; vader, moeder en de kinderen. Maar toch zit dat er niet altijd in. Bijvoorbeeld omdat je een alleenstaande single mom bent, of omdat je partner niet van reizen houdt of geen vrij kan krijgen.

Natuurlijk kun je dan zelf ook thuis blijven, maar soms wil je gewoon even weg, even een andere omgeving.

Ongeacht of dat nu ver weg in het buitenland of ander werelddeel of dichtbij is. Zelf heb ik wel die behoefte, en na een paar keer weekendjes alleen weg te zijn geweest in Nederland of net over de grens ging ik dit jaar 2,5 week alleen met de kinderen een roadtrip maken.

Duidelijke afspraken maken

Als je alleen op vakantie gaat met de kinderen is het voor alle partijen fijn om duidelijke afspraken te maken. Wie doet wat en wat zijn de verwachtingen.

Zonder partner verwacht je toch wat meer van kinderen, zoals het helpen met inladen en uitladen. Ook zijn er duidelijke afspraken gemaakt over consequenties als ze niet luisteren en het gebruik van de tablet.

Lange autoritten alleen met kinderen

Tijdens de vakantie hebben we maar liefst 4750,1 km gereden, een behoorlijke afstand van hier tot en met het noorden van Kroatië en weer terug, en natuurlijk de diverse uitjes die we gemaakt hebben.

Hoe ik dat overleefd heb alleen met twee kinderen; lang leve de tablets, en een usb-oplader om ze weer op te laden.

De eerste rit heb ik netjes om de twee uur gestopt, maar ze gaven de tweede dag aan liever door te rijden dus heb ik dat in 2x drie uur gereden met een pauze. Super fijn waren ook de stepjes achterin de auto zodat ze even een rondje konden steppen op de parkeerplaats en zo wat beweging kregen.

Daarnaast een sanitaire stop en even wat eten. Drinken hadden ze bij zich in de auto en ik had een zak met snoepkettingen liggen zodat ik die als verrassing naar achteren kon doorgeven.

In de auto had ik het ook zo ingedeeld dat belangrijke spullen, of die we onderweg nodig zouden kunnen hebben zoals eten en drinken, naast me op de bijrijdersstoel had liggen. De kinderen hadden in het midden hun rugzak gevuld met speelgoed en boeken voor onderweg en natuurlijk de tablets.

Gedurende de dag waren we lekker veel buiten, dus qua uiteindelijke schermtijd viel dat nog best mee.

Organisatie is key

Gedurende de vakantie had ik een terugkerend ritueeltje dat ik een paar keer per dag herhaalde; namelijk controleren of ik telefoon (opgeladen), autosleutel en de sleutel van de accommodatie en portemonnee bij me had. Dat waren, naast de kinderen natuurlijk, de meest waardevolle spullen die je gewoon echt niet wil kwijtraken.

Want het is best stressen als je een keer je autosleutel niet zo snel kan vinden, en vervolgens na het leegkiepen toch gewoon onderin je handtas blijkt te zitten. De rest is allemaal vervangbaar of op te lossen.

Ook wat betreft de bagage is organisatie erg belangrijk; het liefst neem je zo min mogelijk mee maar wel genoeg dat je niets te kort komt. Ik ben nog steeds erg blij met de car-bags (hier) die je heel handig kan stapelen in de auto en lekker veel in kan meenemen.

Het is ook snel uitgeladen en weer ingepakt, zonder dat je met allemaal losse tassen en spullen zit. Je kan zo ook precies pakken wat je nodig hebt.

Voor de losse nachten in een hotel had ik twee kleine opvouwbare weekendtasjes bij me; één met handdoeken en zwemkleding voor als we naar het strand gingen en één met kleding, ondergoed en toilettas voor die nacht.

Schoenen hadden de kinderen bij zich liggen zodat ze afhankelijk van het weer en uitje sandalen, dichte (wandel)schoenen en ook regenlaarzen aan konden trekken.

Boven in de auto had ik regenjassen en lekker dikke vesten liggen voor als we de berg opgingen. Alles had zoveel mogelijk ook een vaste plek, zodat je ook weet waar je iets kan vinden en er zo bij kan.

Zijn er dan helemaal geen momenten dat je je partner mist?

Absoluut wel. Zo was er een dag waarop alles mis leek te gaan, van een parkeerboete omdat de parkeermeter niet werkte, de boot die je net mist, een klimbos die niet open is etc.

Op dat moment wil je gewoon even stoom afblazen, gelukkig kan dat ook telefonisch.

Maar ook als het gaat om praktische momenten; bijvoorbeeld als je met een stoeltjeslift naar boven gaat waar twee personen naar boven mogen en je dan het liefste je partner bij je hebt zodat je allebei naast een kind kan zitten ipv het stoeltje erachter en maar blijven herhalen dat ze vooral niet mogen bewegen.  ;-)

Maar ook als je ‘s ochtends graag verse broodjes wilt en het handig is als je partner naar de bakker gaat terwijl jij inpakt en de kinderen klaarmaakt voor een nieuwe dag.

Of als je in de zoveelste file op de Duitse snelweg staat en het liefste zou willen afwisselen zodat je even niet 100% hoeft te focussen.

Maar ook op mooie momenten zoals dat je bovenop de berg op een uitkijktoren staat tijdens de zonsondergang en je het liefste een familiefoto zou willen maken met alle familieleden.

Als je alleen bent met de kinderen komt er gewoon net wat meer op je eigen bordje teerecht en kun je niet even makkelijk taken verdelen zodat je daarna allebei neer kan ploffen.

Daarom was ik erg blij met opgemaakte bedden overal, of toen dochter (weliswaar met aanwijzingen) een avond ging koken. En soms moet je ook gewoon een stapje terug doen en aan jezelf denken; de rest komt de volgende dag wel weer.

Loslaten

Tot slot moet je vooral ook veel loslaten; letterlijk en figuurlijk want je kan er gewoon niet altijd bovenop zitten. Dat betekent dat je de kinderen een stuk meer vrijheid moet geven, dan je normaliter zou doen of als je partner er bij is.

Concrete voorbeelden;

  • Als je al 45 minuten in een rij staat in de volle zon en de kinderen graag een ijsje willen. Je bent zojuist langs de ijssalon gelopen dus ze weten waar. Dan is het geld geven en hopen dat ze de weg weer terug vinden. Gelukkig vlak voordat ik toch een beetje in paniek begon te raken omdat ze zo lang weg bleven kwamen ze er weer aan.
  • Of wat dacht je van naar het toilet in een drukke stad, ze zijn nu niet meer op een leeftijd dat je ze makkelijk kan meenemen. Dus duidelijk instrueren; blijven zitten en vooral nergens heen.
  • In een stoeltjeslift naar boven op de berg waar ze voor je gevoel zo uit kunnen glijden en naar beneden donderen. Dan hopen dat ze goed stil blijven zitten.

Maar ach, we hebben het overleefd en dit soort situaties zijn alleen maar goed voor hun zelfvertrouwen!

En tot slot

Daarnaast heeft het alleen op vakantie zijn ook zo zijn voordelen; geen discussies of meningsverschillen over wat te doen. Je kan dat helemaal zelf bepalen.

Natuurlijk hebben de kinderen ook zo af en toe hun eigen mening en willetje en probeer ik daar zoveel mogelijk rekening mee te houden, zoals de wens om minder te stoppen of om lekker te gaan zwemmen. Maar dat is toch wel anders.

Linda van Aken