Overgang van 1 naar 2 kinderen; tips en ervaringen

De eerste keer moeder worden was een achtbaan, want niets was meer zoals het was. Alles was anders, alles was nieuw. Nu je over een tweede gaat nadenken (of je bent misschien al zwanger van de tweede), denk je dat je alles wel weet. Je hebt het immers allemaal al eerder meegemaakt…

Toch is dat een beetje kort door de bocht. Allereerst is ieder kindje en dus ook iedere baby anders, iedere zwangerschap en iedere bevalling anders, en daarnaast zijn er wel degelijk dingen die bij een tweede toch echt anders zijn. Juist omdat het niet de eerste keer is…

Ieder kind is anders. Natuurlijk blijf jij dezelfde mama en papa en zal er aan de omgeving of opvoedingsstijl niet veel veranderen. Het kind zelf is wel anders; met andere talenten en vaardigheden.

Zelfs bij baby’s merk je dat al heel snel; waar de een een huilbaby is en continu last heeft van darmkrampjes huilt de ander zodra er een vieze luier is. De overgang van 1 naar 2 kinderen zie je toch echt wel verschil.

Aandacht verdelen

Je draait inderdaad je hand nu niet meer om als het aankomt op voeden en verzorgen en ook ben je een kei geworden in je aanpassen aan de behoefte van je kind.

Maar, waar je bij je oudste alle tijd en aandacht kon geven aan je kindje, moet je nu opeens je aandacht verdelen over twee grote wondertjes. Zelf vond ik dat een hele overgang.

Waar ik eerst ‘urenlang’ me kon vergapen aan mijn oudste en met alle aandacht volledig op hem gericht kon zijn, moest ik nu opeens die exclusieve aandacht verdelen over twee mannetjes die me allebei oneindig lief waren (zijn!).

Natuurlijk went het en vind je hier je weg wel in, maar persoonlijk vond ik dat toch wel moeilijk.

Nog meer tijden om rekening mee te houden

Je denkt dat je nu een kanjer bent in het aanpassen aan het ritme van je kind. Ben je ook, alleen is kind nummer twee weer een ander kindje. Met andere behoeftes en dus ook met andere slaaptijden, eettijden en noem maar op.

Nog meer tijd dus om rekening mee te houden. Help, wanneer ga ik nu mijn badkamer schoonmaken? Om nog maar te zwijgen over eventuele schooltijden…

Twee kindjes op schoot

Ben je alleen thuis en huilen ze allebei? Uhm, ja, en dan? Ik heb maar 1 schoot, maar 2 handen.

Troosten, voeden en ondertussen ook nog ergens opvoeden? Eén kindje laten huilen, terwijl je met de ander bezig bent? Soms kom je voor behoorlijke dilemma’s te staan!

Nog meer mee de auto in

Weggaan wordt met twee kinderen een nog leukere uitdaging. Niet alleen omdat je meer zult moeten opletten enzo, maar ook alleen al wat betreft de spullen die mee moeten.

Want waar de babytas en de kinderwagen alles is voor je baby, heb je nu ook nog een buggy nodig (als je eerste kindje nog niet echt goed zelf loopt) en misschien wel een extra tas voor zijn spulletjes.

Nog meer eten en drinken mee en ga zo maar door. En omdat ook de achterbank inmiddels behoorlijk vol zit met twee autostoeltjes, ben je voor ruimte aangewezen op de laadruimte achterin je auto.

Oeps, nu blijkt opeens je auto te klein…

Boodschappen doen wordt een regelrechte uitputtingsslag

Even boodschappen doen met de kinderen… met één kind zet je gewoon de maxi cosi in de winkelwagen en je hebt hooguit een huilende baby, die verder geen kant op kan. Zenuwslopend, maar wel te overzien.

Met twee kinderen heb je opeens het probleem wie waar zit. Is je oudste al zover dat hij of zij zelf de winkel door wil? Leuk, maar help, waar zit je nu weer?

Niet oud genoeg en staat hij bijvoorbeeld op het rekje van de winkelwagen die voor bierkratjes bedoeld is? Leuke plek hoor, kun je lekker makkelijk je broertje of zusje pesten die machteloos in zijn of haar stoeltje ligt…

Minder nieuw

Eén van de dingen die anders zijn bij een tweede is dat alles er al is. In de zwangerschap ben je vooral bezig met de kinderkamer klaarmaken, in plaats van een babykamer. Die knap je misschien een beetje op en dan ben je waarschijnlijk al klaar.

Je hoeft geen hele waslijst meer aan te schaffen aan nieuwe kleertjes e.d., die heb je immers al.

Natuurlijk bereid je je erop voor, maar omdat alles toch minder nieuw is en vooral ook omdat je aandacht door je oudste wordt opgeslurpt, kan een tweede zwangerschap soms aanvoelen alsof het voorbij vliegt.

Vaak hoor je deze moeders zuchten dat ze soms gewoon vergeten dat ze zwanger zijn…

Elkaar vermaken

Afhankelijk van het leeftijdsverschil natuurlijk, maar een tweede kindje kan nog best jong al vermaakt worden door enkel en alleen naar zijn broertje of zusje te kijken!

Prachtige filmmomenten!

Ogen in je achterhoofd

Is je oudste al op ontdekkingstocht door je huis heen? Terwijl jij je baby verschoont, heeft hij opeens de trap ontdekt. Terwijl jij je baby voedt, vindt hij het nodig om de kat aan zijn staart te trekken. Met andere woorden: je komt ogen en oren tekort zo af en toe.

Plannen maar

Plannen is iets wat nu toch wel echt moet. Niet alleen bij tijden overdag, zoals bij een eerder punt genoemd. Maar eigenlijk bij alles zal je veel meer stil moeten staan bij organisatorische zaken. Bij 1 kind kun je nog aardig sjoemelen met tijden en gebruiken.

Aan de ene kant kan je baby de dienst uit maken qua tijden, maar aan de andere kant sleep je je baby ook nog gewoon simpel mee naar vrienden toe als je zin hebt om daar een avondje heen te gaan.

Met twee kinderen (of meer) moet je toch echt eerder gaan nadenken over een oppas voor een avondje uit.

Dubbel genieten

Maar eerlijk is eerlijk, het is vooral dubbel genieten! Want ‘opeens’ heb je twee wezentjes die de mooiste en liefste van de hele wereld zijn!

En daar mag jij zomaar vader of moeder van zijn! En of het nu een hele omschakeling is of je het er inderdaad gewoon zomaar even bijdoet: een tweede opent opnieuw iets heel moois in je hart!

Kortom

Eigenlijk draait het dus vooral om meer van alles, zowel in liefde als in organiseren. Ieder kind is anders en dus is iedere situatie anders. Maar boven alles: het is gewoon heerlijk om twee (of meer…) kindjes om je heen te hebben!

Een kind

Bij je eerste kindje is alles nieuw, bijzonder en speciaal. Er gaat een wereld voor je open.

Alles is nieuw en spannend. je kindje en voor jou als papa en mama. Dit begint al tijdens de zwangerschap; zo vaak als mogelijk, in ieder geval met een echo. Ging papa mee om zijn toekomstige kindje te bewonderen.

Oma ging ook regelmatig mee. Iets tillen zat er niet in en ik was heel voorzichtig met wat ik wel / niet at. Ik ging over het algemeen iedere week naar zwangerschapszwemmen en we bereiden ons voor door middel van zwangerschapsbegeleiding op haptonomische basis.

Als baby had onze dochter heel veel last van darmkrampjes. Uren heb ik met haar rondgelopen, gezongen, gewiegd en uiteindelijk samen op de bank mee in slaap gevallen.

Drie maanden was ze toen ze de nachten doorsliep en ze verhuisde naar het ledikantje in de babykamer. De eerste kamer in het huis die we na de verhuizing hadden aangepakt.

Toen ik ging werken ging ze twee dagen per week naar oma, die als gastouder voor haar zorgde en een dag zorgde papa voor haar.

Bezoekjes aan het consultatiebureau deden we waar mogelijk samen en we gingen regelmatig naar buiten op stap, het was tenslotte zomer. En ik zou geen mama zijn die vervolgens binnen vier muren zou gaan cocoonen, nee ik zou een actieve mama worden.

Als dreumes was het een heel ander verhaal. Ze werd zeer uitdagend en zoekt nog steeds de grenzen op. Ze begrijpt ontzettend goed wat wel en niet mag. Maar verkent nog steeds hoe mama en papa op bepaald gedrag reageren.

Zodra haar broertje ook maar kijkt naar iets waarvan ze meent dat het van haar is, is ze zeer verongelijkt. Stel je voor… En dat hoort erbij op die leeftijd.

Ze kan ook zo ontzettend lief zijn. Dan lig ik met baby boy te spelen op de bank en komt ze er gezellig bij zitten / liggen om kusjes te geven.

2 kinderen

Tijdens de zwangerschap liepen er twee kinderen in het huis; een dreumes die begon te lopen, nog in luiers zat en een eigen mening kreeg. En een peuter die ook nog in de luiers zat en een achterstand in de ontwikkeling.

Voor relaxed op de bank liggen om televisie te kijken of een geboortetegel te borduren, heb ik pas tijd gemaakt in de laatste drie / vier weken van de zwangerschap.

Toen mijn lichaam aangaf dat ik het toch echt wel rustiger aan moest doen. Actief bleef ik wel, zodat de vliezen braken terwijl ik met onze dochter foto’s aan het maken was bij de babyfotograaf…

Een zwangerschapscursus hebben we niet gevolgd en de bezoekjes aan de verloskundige waren zo snel mogelijk. Het liefste met oma als oppas zodat ik alleen kon gaan, maar anders met twee kinderen.

Als baby mogen we niet klagen. Onze zoon is ontzettend rustig, misschien zelfs iets te rustig. Opgepakt worden en aandacht krijgen vind hij leuk, voor maximaal vijf minuten.

Daarna wil hij het liefste weer in de box of op de grond liggen. Op de arm in slaap vallen is echt uitzondering; dan begint hij een beetje te kreunen en wil hij gewoon naar bed gebracht worden.

Nu hij het zitten door begint te krijgen (zelf zitten, laat staan staan zit er nog niet in) vind hij dat helemaal geweldig. En wordt hij iets actiever. Voorzichtig begint hij ook rollend en tijgerend de ruimte te ontdekken.

Het blijft echter een heel rustig kind dat zelf niet snel om aandacht zal vragen. Tenzij hij honger heeft of een poepluier heeft, dan had hij het liefste vijf minuten daarvoor al een schone luier gehad.

Van die activiteiten zijn er niet veel meer over; met twee kinderen en een man die onregelmatig werkt is dit vaak toch wel een gedoe.

Ik vind het verschrikkelijk als ik niet kan toezeggen of ik ergens wel / niet bij ben. Dat er geen duidelijkheid over is en ik afspraken dus maar op geluk moet maken.

Sterker nog, zeker nu ik ben begonnen met bloggen, ben ik daar steeds meer in aan het schrappen. Het thuisblijven en overdag leuke dingen doen met de kinderen heeft nu mijn voorkeur.

Twee kinderen, allebei anders, van allebei hou ik ontzettend veel. Ik geniet van het heerlijke dramatische gedrag van onze peuter en de nieuwe dingen die ze nu zo snel oppakt. Of onze baby, die echt nog een baby is, ook al gaat hij richting de een jaar.

Heb jij 1 of twee kinderen?

• Author
• Recent Posts

Linda van Aken

Publisher at Mamaliefde

Linda is de oprichter van Mamaliefde.nl. In het dagelijks leven is ze getrouwd en moeder van een koningskoppel.

Met een achtergrond als pedagoge is Linda goed thuis in de theoretische aspecten van het ouderschap. Toch erkent ze dat in de praktijk, als moeder, de dingen soms net iets anders uitpakken. Daarnaast heeft ze een zwak voor kwalitatief speelgoed.

Linda heeft een passie voor reizen en ontdekt graag nieuwe plekken en probeert de vele werkuren te balanceren door kostbare quality time door te brengen met haar gezin.

Het zijn deze persoonlijke ervaringen die haar inspireren om te schrijven, en daarom behoren gezinsgerelateerde onderwerpen tot haar favorieten. Spontane acties schuwt ze niet; Linda staat altijd open voor een beetje avontuur.

Latest posts by Linda van Aken (see all)

• Waarom het goed is om samen aan tafel te eten als gezin - 15 April 2024
• DIY Sieraden opbergen; 30 ideeën om zelf te maken van hout of gerecyclede materialen - 15 April 2024
• Vlinder thema met activiteiten en knutselen voor peuters en kleuters op school - 14 April 2024

Gerelateerde berichten:

6 Karakter eigenschappen moeder; lijst positief voor goede moeder 2 Of 3 kinderen; dilemma wel of geen derde kind Gezin met 2 dochters het meest gelukkig gezin ter wereld Wanneer ben je een goede moeder?