Skip to Content

Pleegzorg ervaringen; crisisopvang van baby & peuter als pleegouder

Pleegzorg ervaringen; crisisopvang van baby & peuter als pleegouder

Waarschijnlijk hebben jullie al deze foto via social media voorbij zien komen. Sinds gistermiddag hebben we namelijk weer een pleegkind in huis, een superlieve jongen van vijf maanden. Zo lief al jullie reacties en bemoedigende woorden. Zo fijn om te zien dat jullie meeleven.

Aangezien ik heel veel vragen krijg over pleegzorg per instagram, twitter, mail, facebook, whatsapp en noem het maar op. Van; is het een jongen? Ja dus. Tot en met hoe lang etc. Zoveel mogelijk heb ik al geprobeerd te beantwoorden, maar leek het me handig om even een extra blogje te typen. Scheelt weer dubbele vragen ;-)

Hoe verloopt zo’n plaatsing eigenlijk?

Gistermiddag kregen we namelijk een telefoontje, bij de eerste drie cijfers denk ik tegenwoordig zal dit… En ja hoor, het was de afdeling bemiddeling en matching van de pleegzorginstelling.

Ze hadden zojuist een verzoek binnen gekregen om op zoek te gaan naar een crisisgezin voor een baby van vijf maanden die per direct het huis uit moest. De voogd was al onderweg naar dit gezin. Je krijgt dan even kort de situatie te horen. Van het kind is niet zoveel bekend, wat heel logisch is gezien de jonge leeftijd.

Volgens moeder was het een vrolijke goedlachse jongen die ‘s-nachts doorslaapt. Dat is natuurlijk altijd fijn ;-) Zelf was ik meteen verkocht, volgens mij had ik laatst al geschreven dat het stiekem toch wel weer begint te kriebelen om zo’n lief klein babytje in huis te hebben. Nu heb ik geen negen maanden zwangerschap en de eerste doorbroken nachten.

Direct manlief gebeld, in dit soort situaties bel ik eigenlijk altijd direct op werktelefoon. Zal je zien dat hij nu natuurlijk net met pauze is. Hij ging ook akkoord. Een paar telefoontjes later werd het kind gebracht. En er was geen woord teveel gezegd. Zodra ik hem uit de maxi cosi haalde werd ik getrakteerd op een enorme lach.

Om welke termijn gaat het?

Zonder teveel in te gaan op de situatie van ouders is de termijn in deze situatie onbekend. Verwacht wordt dat het eerder gaat om maanden dan om weken.

We doen aan crisisopvang / kortdurende opvang.Bij crisis wordt er in vier weken gekeken naar hoe de situatie precies in elkaar zit en welk traject er in gang wordt gezet. Vaak loopt dit over in een opvang voor drie maanden, met mogelijkheid tot drie keer een verlenging van drie maanden. Kortdurende opvang wil zeggen alles van een week tot en met een paar jaar.

Hoe ga je om met de hechting?

Toen ik deze vraag kreeg voorbij zag komen vond ik het niet zo moeilijk. Er zijn twee plaatsingen geweest en omdat we zelf nog jonge kinderen hebben is er bewust voor kortdurende / crisisopvang.

De twee eerdere pleegkinderen waren allebei jongens van drie en een half jaar. Daarvan was gelijk ook duidelijk dat ze terug gingen bij moeder en gaat het anders. Het is meer een lang logeerpartijtje. Al had ik het bij de eerste wel even moeilijk toen hij zo werd meegenomen in een taxi omdat de voogd verhinderd was om hem op te halen…

Dit keer gaat het helaas wat anders, hij is een stuk jonger en dus ook veel afhankelijker. Ik moet ook eerlijk bekennen dat vanaf de eerste glimlach ik verkocht ben. Het is echt een lieverdje. Omdat hij zo jong is kan je hem ook iets meer meegeven van de opvoeding die jij belangrijk vind. Ik vrees dus voor het ergste als hij weer uit het gezin gaat. Gelukkig hoef ik daar voorlopig niet aan te denken.

Wat vinden de kinderen ervan?

Onze dochter vind het helemaal fantastisch. Die ging gelijk knuffelen, kusjes geven en vind het geweldig dat er een baby in huis is. Ze vond het ook leuk om flesjes vast te houden. Is natuurlijk ook reuze interessant zo’n levende pop in huis. Onze zoon vind het vooral interessant en komt dan even ‘kijken’.  Waarna hij weer verder gaat met zijn eigen spel.

Het enige minpuntje voor hem is dat de flesjes die ik maak niet alleen maar voor hem zijn. Overdag laat ik hem in principe uit een beker drinken, maar als hij een flesje ziet moet hij dat hebben. Doordat ik werk als gastouder zijn ze in principe ook gewend dat er met enige regelmaat andere kinderen over de vloer komen en ook logeren.

Hoe ging de eerste nacht?

Boven verwachting goed. Het was de eerste uur natuurlijk even wennen, ik had ook geen idee wanneer hij voor het laatst geslapen / gedronken had. Dat is dus helemaal aftasten en goed kijken naar de signalen die hij geeft.

Voor de zekerheid maar even gegoogled wat een gemiddeld dagritme is voor een baby van vijf maanden. Toen hij aangaf moe te zijn wou hij echter niet in een bedje liggen, de schommelstoel was het ook niet meer. Uiteindelijk dus in de draagzak op de rug in slaap gevallen.

Daarna is hij de hele avond wakker geweest tot een uur of half tien. Naar bed gebracht en zonder problemen te gaan slapen. Vannacht een keer wakker geweest omdat onze zoon een feestje ging vieren. Daarna netjes doorgeslapen tot ik hem vanochtend om negen uur heb wakker gemaakt. Heerlijk dus het klokje rond geslapen.

Gelukkig maar, want ik had mijn zus beloofd dat ik een nachtje op haar dochter zou passen. Was dus even puzzelen met slaapkamers, maar de dames hebben zich prima gedragen vannacht en zijn pas vanochtend om half acht gaan spelen.

Hebben jullie nog iets nodig?

Van een paar mensen heb ik deze vraag gekregen, heel lief dat jullie meedenken. Gelukkig hebben we nog niets weggedaan van de baby-uitzet. De box is weer naar beneden, evenals de schommelstoel en het baby speelgoed. Qua kleding heeft hij iets meegekregen van zijn ouders en draagt hij een maatje net iets kleiner dan onze zoon. Die kleding is dus weer van zolder gehaald. Dat zal vast goed komen.

Het was wel jammer dat ik had gevraagd om voor de eerste dag luiers, flesvoeding en wat kleding mee te geven vanuit huis zodat ik niet direct naar de supermarkt hoefde te rennen (beide kinderen sliepen op dat moment).

Helaas was de flesvoeding vergeten, dus kwam oma dat brengen. Het drinken is nog even wennen, hij neemt rustig de tijd en kijkt tussendoor lekker veel rond. Het zijn vaak ook geen volle flesjes die er in gaan, dus dat is nog even opletten.

Is pleegzorg ook iets voor mij?

Deze vraag zag ik in verschillende versies voorbij komen. Van mannen die er tegenop zagen tot en met of je zelf kinderen moet hebben. Als eerste; iedereen is welkom als pleeggezin. Of je nu jong, oud, wel / geen kinderen, alleenstaand / getrouwd bent iedereen is welkom.

Als je kinderen hebt maakt de leeftijd niet uit. Bij basisschoolkinderen proberen ze er wel voor te zorgen dat er minimaal een jaar leeftijdsverschil tussenkomt zodat zowel biologisch kind als pleegkind een eigen vriendenkring houdt.

Wel zijn er een aantal criteria waar ze tijdens een soort selectie en trainingsperiode naar kijken. Denk dan aan motivatie, of je eigen kinderen onder toezicht staan etc. In principe wordt er ook geen kind geplaatst als je zwanger bent.

Toen we net klaar waren met de cursus bleek ik onverwachts zwanger te zijn van onze zoon. Aangezien er op dat moment een tekort was aan pleeggezinnen, en dit de tweede zwangerschap was heeft er toch een plaatsing plaatsgevonden. Ook volgt er een uitgebreid antecedentenonderzoek dat verder gaat dan een Verklaring omtrent Gedrag.

Mocht je het wat lijken of meer willen weten zou ik je adviseren hier een algemeen informatiepakket aan te vragen. Je kan er trouwens ook en testje doen om te kijken of je geschikt bent voor pleegzorg.

Vervolgens kan je op zoek gaan naar de instelling bij jou in de buurt die pleegzorg aanbiedt. Dit zijn vaak meerdere instellingen; zowel lokaal als landelijk. Vaak organiseren zij een informatie-avond. Zelf heb ik manlief moeten overtuigen mee te gaan naar zo’n avond. Daarna was hij helemaal om en zeker na de cursus (vijf avonden) was hij nog enthousiaster om dit te gaan doen.

Jullie zullen het vast begrijpen dat hij niet veel voorbij zal komen op deze blog. Al helemaal niet als het gaat om foto’s of zijn naam, die deel ik tenslotte in principe ook niet van mijn eigen kinderen.

Wel zijn er een paar ‘uitdagingen’ waar ik tegenaan loop zoals ‘Hoe bouw je een vertrouwensband op’ en ‘Van twee onder de twee naar drie onder de drie’ waar ik binnenkort iets over hoop te schrijven.

Mochten jullie nog vragen hebben over pleegzorg dan mag je die natuurlijk altijd stellen. 

Linda van Aken
  1. Judith says:

    Heel mooi dat jullie dit doen en ook ontzettend moedig! Wij willen in de toekomst ook pleegzorg gaan doen, het informatiepakket is al aangevraagd. Heel veel succes gewenst en ook weer extra genieten van zo’n kleine man. X, Judith

  2. Mammiemammie says:

    Wat een leerzaam stuk. Ik blijf het mooi vinden dat jullie dit doen. Heel veel succes en plezier met de kleine man :)

  3. Thea van Galen says:

    Ontzettend knap en stoer van je dat je dit doet.
    Lijkt mij heel moeilijk om straks weer afscheid te moeten nemen. Maar ik denk wel dat dit lieve jongetje (en zijn familie) je dankbaar zal zijn./
    Succes!

  4. Marisca Kenter says:

    Ik had het ook al gezien bij je en zuchtte meteen al hier thuis dat ik daar zoveel respect voor heb!

    Fijn dat je wat meer uitleg erover hebt gegeven. Ik was ook wel nieuwsgierig hoe het werkt. Heel veel succes, het kleine mannetje heeft het maag goed bij jullie!

  5. Miranda says:

    Ik zeg het elke keer, maar ik vind het zo tof dat jullie dit doen. Heel bijzonder. Ik heb hier ook altijd interesse in gehad, mijn man nooit, maar begint lanzaam aan het idee te wennen en enthousiast te worden:) wie weet… Over een paar jaar…. Eerst onze kleine meid maar veilig op de wereld zetten;)

  6. Inge says:

    Wat prachtig dat jullie dit doen! Heel veel succes en toch ook plezier met je pleegzoon!

  7. henrike says:

    Wat fijn dat het mannetje een goed plekje heeft gekregen!
    Succes en veel pleegplezier!

  8. Laura says:

    Zoals ik al op Facebook schreef: Echt knap dat jullie dit kunnen. Ik zou hier geen goede persoon voor zijn. Ik zou me te veel gaan hechten aan zo`n kindje en er echt veel moeite mee hebben om het weer af te moeten staan. Opvang voor een bekend kindje vind ik een ander verhaal, daar zou ik wel open voor staan mocht dat nodig zijn. Ik ken trouwens wel een aantal mensen uit mijn kennissen/vrienden kring die pleegouder zijn. Daar heb ik echt veel bewondering voor. Veel succes de komende tijd. 3 onder de 3…pfff… ;-)

Comments are closed.